Na podstawie orzecznictwa sądów administracyjnych wydaje się, iż jedyną gwarancją sprawiedliwego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy jest zmiana prowadzącego postępowanie, który brał udział poprzednio w orzekaniu sprawy.  Niewskazane jest, aby w procesie rozstrzygania i rozpoznania sprawy brał udział pracownik, który w sposób merytoryczny był zaangażowany w poprzedniej fazie postępowania. W sposób naturalny rodzi się obawa, iż może dojść do subiektywności oceny pracownika wynikająca najprawdopodobniej z indywidualnego stosunku do sprawy oraz do jej bliskiego podejścia.

Z prawnego punktu widzenia art. 121 § 1 o.p. postępowanie prowadzone w stosunku do strony musi wzbudzać zaufanie. To również gwarantuje sprawiedliwe rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy. Oznacza to, że w sposób sprawiedliwy stawia interesy podatnika i Skarbu Państwa na jednej szali. Organ jest zobowiązany do bezwzględnego rozpatrzenia zebranych materiałów. W sposób maksymalnie wyczerpujący dla sprawy (odsyłam zainteresowanych do art. 180 i 187 § 1 o.p.). Oznacza to, że każdy materiał dowodowy dostarczony przez stronę musi być przez organ potraktowany w sposób całościowy. Z uwzględnieniem tego, iż może okazać się nieistotny w sprawie. Postępowanie wzbudzające zaufanie to takie, które przeprowadza postępowanie całościowo. Wiąże się to z tym, iż organ nie może brać pod uwagę materiałów do orzekania decyzji w sposób wybiórczy tylko po to, aby udowodnić swoją tezę.

Doradca podatkowy Wrocław